Brodawczak Ostrowiecki dawniej Świętokrzyski


Pochodzenie:
Wyhodowany w połowie XX wieku  w Ostrowcu Świętokrzyskim i jego
okolicach. Sprowadzane z Lwowa gołębie o barwie kasztanowo – czerwonej,
z jasnymi lotkami i ogonem krzyżowano z miejscowymi krótkodziobymi o
nazwie „buldog”. Z tych krzyżówek powstał w obecnym wyglądzie
brodawczak świętokrzyski, którego spotkać można szczególnie w Kielcach,
Radomiu, Tarnobrzegu, Ostrowcu Św. i innych pobliskich miejscowościach.
Wrażenie ogólne:
Gołąb średniej wielkości, nieco większy od brodawczaka polskiego, sylwetką
przypominający gołębia pocztowego, występuje w jednym kolorze
kasztanowo - czerwonym z jasnymi lotkami i ogonem.
Wzorzec cech rasowości:

Głowa: Dość duża, o szerokim i niskim czole. Z profilu czoło jest ukośne,
góra czaszki lekko spłaszczona, tył głowy łączy się łukowato z linią szyi.

Oczy:  Duże, żółto – pomarańczowe do koloru ciemno czerwonego irysa.
Brew: Mięsista, brodawkowato rozwinięta, koliście i równomiernie
obwodząca oko, koloru cielistego, lekko przypudrowana.
Dziób: Średniej długości, mocny, tępy, bardzo szeroki u podstawy,
obie szczęki równej grubości i dobrze zwarte, koloru rogowego.
Górna szczęka stanowi przedłużenie ukośnie opadającej linii czoła.
Brodawki nosowe szerokie i silnie rozwinięte. Na dolnej szczęce u gołębi starszych powinny dodatkowo występować trzy brodawki ( środkowa
większa i dwie boczne,mniejsze umieszczone blisko kątów nasady dzioba). Brodawki są koloru szaro - cielistego i biało przypudrowane.
Szyja: Średniej długości, niezbyt gruba, szeroka u podstawy, podgardle
łagodnie zaokrąglone.
Pierś: Szeroka, zaokrąglona, dobrze umięśniona.
Plecy: Krótkie, w ramionach nieco wklęsłe, opadające w kierunku ogona.
Skrzydła: Dobrze przylegające, o zaokrąglonych ramionach, lotki długie, spoczywające na ogonie,
nie krzyżują się ze sobą.
Ogon: Średniej długości, dobrze zwarty i o około 2 cm dłuższy od skrzydeł.
Nogi: Średnio wysokie, dość mocnej budowy, skok i palce nieopierzone.
Upierzenie: Obfite, dobrze przylegające.

Rodzaje kolorów: Kasztanowo – czerwony z jasnym ogonem i
lotkami I rzędu.
Kolor i rysunek: Kasztanowo – czerwony z jasnym ogonem i lotkami I rzędu.
Duże błędy: Wąskie i wysokie czoło, łukowa linia profilu głowy. Dziób za długi, małoszeroki, u podstawy, spiczasty, osadzony pod złym kontem w głowie.
Płaskie i wąskie brodawki nosowe, zupełny brak brodawek na dolnej szczęce
u sztuk starszych. Brew wąska, spłaszczona, koloru różowego lub żółtego, nierównomiernieszeroka. Szyja wydłużona, za cienka. Wąska pierś, długi
lub szeroki ogon. Skrzydła opuszczone pod ogonem. Wysokie nogi,
opierzone skoki i palce. Białe pióra na barwnym tle podstawowym. Kolor
inny niż typowy dla rasy. Długa i wąska figura budowy.​
 

Uwagi do oceny:
Głowa – oko – brew – dziób – brodawki nosowe – budowa figury – kolor
upierzenia – ogólny wygląd.
Grupa II Brodawczaki
Obrączka nr 8
Wydanie 2001